انعكاس دنيا در آيينه سياه

احتمال دارد كه در چند هفته گذشته شاهد پوشش خبرى گسترده در فيس بوك و تويتتر با عنوان 'آيينه سياه' بوديد. اين سريال مخوف و جنجالى انگليسى كه ابتدا سال ٢٠١١ توسط channel4 

منتشر شد، مدتى ست كه از طريق Netflix دوباره بازيافت شده ست و بدون شك يكى از داغ ترين و پر بيينده ترين سريالهاى ٢٠١٦ ست.

" تمام سريالهاى تلويزيونى با هدف آرامش بخشى به مخاطب ها توليد مى شوند. ايده ما از ابتدا اين بود كه سريالى بر خلاف موج اصلى رايج در تلويزيون توليد كنيم."

اين بخشى از توصيف چارلى بروكر در مصاحبه BBC ست. وى در ادامه سريال را به شكلات تلخ تشبيه مى كند كه بيننده ها با آگاهى از ناگوار بودن تجربه، با ورود به دنيى سياه آن خود را با شخصيت ها و فضاى بيگانه و مجازى آن همراه مى كنند.

با وجود اينكه داستان سرايى سريال قالبا در جهانى مشابه با آينده پيش رو رخ مى دهد اما خط و هدف اصلى سريال ريشه در وقايع دنياى حال حاضر ما دارد.

'جك به واقعيت مى پيوندد!!!'

در راستاى پيروزى اخير دانالد تراپ در انتخابات دوره ى رياست جمهورى آمريكا، آهنگ پس زمينه ذهن خيلى از ما This joke is not funny anymore از گروه the smith ست.

آيينه سياه سه سال قبل از انتخابات آمريكا و خروج بريتانيا از اتحاديه اروپا در قسمت سوم از فصل دوم سريال ما جراى سياسى جهان امروز ما را به زيبايى پيش بينى مى كند. 

اين قسمت با عنوان " لحظه والدو" داستان كمدين جوانى به نام جيمز سالتر ( دانيال ريگباى) را به تصوير مى كشد كه خالق و محرك خرس آبى CGI 

ست به نام "والدو" كه از طريق مصاحبه طنز با شخصيت هاى سياسى و قانون مداران به شهرت و محبوبيت غير قابل پيش بينى بين عموم مردم مى رسد. 

والدو خيلى زود نماد خط ضد سياسى جامعه مى شود و با قدرت و پوشش خبرى رسانه ها موفق به شركت در انتخابات مى شود.

"لحظه ولدو" به زيبايى نتايج و پيامد هاى عدم علاقه مندى و بى تفاوتى مردم در شركت در جريان سياسى جامعه و تأثير رسانه هاى جمعى در روند جريانات سياسى در قرن ٢١ ام را به تصوير مى كشد. 

در ابتدا ما شاهد شركت يكى از نمايندگان "مانرو" انتخابات در برنامه طنز تلويزيونى هستيم. بعد از تحقير و مورد توهين قرار گرفتن از سمت والدو، مانرو از برنامه و والدو شكايت مى كند كه منجر به شهرت و محبوبيت بيشتر والدو مى شود. جنجالها و كش مكش هاى بين والدو و مانرو روند و تمركز اصلى جريان انتخابات را تغيير مى دهد. و كانديد هاى انتخابات به جاى ارائه ى استراتژى و راه حل هاى سياسى كارساز مشغول به تحقير كردن و زير سوال بردن شخصيت هاى همديگر مى شوند. 

اين موضوع با توجه و استقبال اكثريت مردم همراه مى شود، در نتيجه تمركز اصلى رسانه ها به سمت پوشش خبرى جنجالها و رد و بدل توهين بين كانديدها معطوف مى شود. 

والدو جوابى به نياز به سر گرم شدن مردم در فضاى سياسى ست و مانرو نماد سياست مدارانى كه افعالشان فراتر از شعار هاى انتخاباتى شان نمى رود. 

در چند سال اخير با ظهور افرادى مثل " باريس جانسون" در سياست بريتانيا ،كه براى حضور در برنامه هاى تلويزيونى انگلستان خيلى خجالتى نيست، شاهد تغيير تمركز و اولويت ها از ميزان صلاحيت دولت مردان به ميزان سرگرم كننده بودن در بين مردم بوديم. 

بنابر اين شايد جاى تعجبى نيست كه مردى كه زمانى مجرى برنامه " The apperntice" در آمريكا بود، حال رهبر يكى از بزرگترين اقتصاد هاى جهانى و مهم ترين قطب سياسى جهان ست. 

دانالد تراپ در كمپين هاى انتخاباتى اش با بيانى ساده و طنز گونه، مشابه با بيان والدو و با استفاده از وجه ى غير سياسى و با حركت كردن بر خلاف سير سياسى رايج موفق شد جذب كردن عشر زيادى از مردم آمريكا شد. 

و پوشش خبرى ممتد رسانه ها از بيانات زن ستيز و نژادپرستان وى بر خلاف پيش بينى ها كارشناسان باعث پيروزى آراى مردم آمريكا شد. 

در آيينه سياه ما مشاهده مى كنيم كه والدو سياست و برنامه واقعى در صحبت هايش ارائه نمى دهد و بيشتر تمركز ها به سمت تخريب و حمله به كانديد هاى ديگر معطوف مى كند. با اين وجود اين استراتژى به او آسيب نمى زند بلكه در كمال ناباورى باعث محبوبيت و مقبوليت بيشتر او بين مردم مى شود.

در پايان، پيامدى كه پوشش خبرى اشتباه در "لحظه والدو" و انتخابات آمريكا در پى داشت باعث شد كه صداى افرادى مانند برنى سندرز كه راه حل و سياست واقعى براى مشكلات ارائه مى كرد در لابه لاى جنجالها و سر و صدا هاى افرادى مثل ترامپ گم شود و فضاى كمترى براى بحث و ارائه ى سياست هاى سازنده براى پيش برد روند سياسى جامعه باقى بماند. 

در نتيجه همه دوربين ها به سمت كانديد هايى چرخيد كه بى ارزشى را به عنوان بالاترين ارزش خود به نمايش گذاشتند. 

روزنامه نگاران زندانی در ایران: شرایط هر روز سخت تر می‌شود

جمعی از روزنامه نگاران و وبلاگ نویسان زندانی در ایران امروز جمعه دهم اردیبهشت (۳۰ آوریل) با ارسال نامه ای از داخل زندان و در آستانه روز جهانی مطبوعات، از "محدودتر شدن" فضای رسانه ای در این کشور انتقاد کردند.

در این نامه که برای وبسایت های مخالف دولت ایران ارسال شده است، امضاء کنندگان نوشته اند: "روز جهانی مطبوعات در شرایطی فرا می رسد که خود سانسوری و سانسور سازمان یافته گسترده ای علیه رسانه های مختلف ایران اعمال می گردد و دامنه آن تا حد اعمال تیترهای تحمیلی و عکس های منتخب حکومتی گسترش یافته است."

روزنامه نگاران و وبلاگ نویسان زندانی در بخش دیگری از این نامه، از لغو امتیاز و تعطیلی روزنامه های "مستقل و آزاد" در ایران انتقاد کرده و نوشته اند که با شدت گرفتن روند تعطیلی مطبوعات، شمار این روزنامه ها به "کمتر از شمار انگستان یک دست" رسیده است.

از اسامی آشنا درمیان امضاء کنندگان این نامه می توان به عیسی سحرخیز، علی بهزادیان نژاد، میلاد اسدی، عباس خلیل درمنکی، کیوان صمیمی، کوهیار گودرزی، حشمت الله طبرزدی و علی ملیحی اشاره کرد.

محدودیت در داخل و خارج از زندان

نامه روزنامه نگاران زندانی ایران در شرایطی منتشر می شود که گزارش ها حکایت از آن دارد که عده ای از روزنامه نگاران تازه آزاد شده هم با مشکل بازگشت به کار مواجهند.

روز گذشته (پنجشنبه نهم اردیبهشت) وبسایت های نزدیک به مخالفان دولت در گزارشی از جلوگیری از بازگشت به کار چند روزنامه نگار تازه آزاد شده خبر دادند.

فشار بر روزنامه نگاران در ماه های پس از دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران باعث شد که تعدادی از آنها خاک ایران را ترک کنند و از این جهت برخی تحلیلگران سال ۸۸ را سال مهاجرت روزنامه نگاران ایرانی به خارج از این کشور نامیدند.

بر اساس گزارش کمیته حمایت از روزنامه نگاران، بعد از انتخابات جنجال برانگیز خرداد ۸۸ در ایران، نزدیک به ۱۰۰ روزنامه نگار بازداشت شدند که از این تعداد بعضی آزاد و برخی هنوز در زندانند.

همچنین بیش از ۲۰ روزنامه و نشریه نزدیک به طیف اصلاح طلب طی ماه های گذشته توقیف شده اند.

کمیته حمایت از روزنامه نگاران (Committee to Protect Journalists)، یکی از سازمان های بین المللی مدافع روزنامه نگاران سراسر دنیا، در گزارش سال ۲۰۰۹ خود به سرکوب شدید روزنامه نگاران در ایران در این سال اشاره کرد و ایران را بعد از چین "بزرگترین زندان روزنامه نگاران" خواند.

126 روزنامه نگار ایرانی خواستار آزادی روزنامه‌نگاران زندانی شدند

۶ روزنامه نگار ایرانی در نامه ای خطاب به روسای قوه مقننه و قضائیه ایران خواهان اجرای قانون و حرمت قلم شدند.

مطالب مرتبط

• محکوم شد

در این نامه آمده است: "ما خواستار آزادی روزنامه نگاران دربندیم، ما خواستار توقف حرکت شلاقیم. ما خواستار پایان نهادن بر همه بی قانونی ها، بی عدالتی ها و بی حرمتی ها به اهل قلم هستیم."

نویسندگان این نامه نوشته اند: "در حالیکه متهم بازداشتگاه‌های غیرقانونی کهریزک ارتقای مقام می گیرد و قوای تحت ریاست شما چشم بر اتهامات او می بندد، روزنامه نگاران ایرانی یکی پس از دیگری راهی زندان می شوند به آنان ناسزا می گویند و حتی تعرض فیزیکی می کنند."

اشاره نویسندگان این نامه به انتصاب بحث برانگیز سعید مرتضوی، دادستان سابق تهران به ریاست صندوق تامین اجتماعی از سوی وزیر کار و رفاه اجتماعی است.

آنان در ادامه نامه خود نوشته اند: "با کدام استدلال کاریکاتوریستی تنها به جرم کشیدن چند خط بر روی کاغذ باید محکوم به تحمل ۲۵ ضربه شلاق شود؟"

محمود شکرایه، کاریکاتوریست ماهنامه امیر در اراک به جرم کشیدن کاریکاتور احمد لطفی آشتیانی، نماینده اصولگرای استان مرکزی به تحمل ۲۵ ضربه شلاق از سوی دادگاه این استان محکوم شده است. حکمی که تاکنون اعتراض های فراوانی را برانگیخته است.

به نوشته امضا کنندگان این نامه "اگر فعالیت متهمان و مجرمان اصلی پرونده های اختلاس میلیاردی، اقدام علیه امنیت ملی و تشویش اذهان عمومی تلقی نمی شود و آنان حق دارند آزادنه به فعالیت و زندگی های اشرافی خود ادامه دهند، دستگیری رضا انصاری راد و مهسا امرآبادی و دیگر روزنامه نگاران ایرانی تنها به جرم نوشتن، بر اساس کدام قانون عرفی و شرعی صورت می گیرد و فعالیت حرفه ای آن ها اقدام علیه امنیت ملی تلقی می شود؟"

در بخشی از این نامه خطاب به رئیس قوه قضائیه ایران آمده است که "تصویر جمهوری اسلامی به عنوان بزرگترین زندان روزنامه نگاران در گزارش های مراجع بین المللی شما را نمی آزارد؟ رواست که قانونگذار باشید و جامه قضا بر تن داشته باشید، اما حتی بر قانونی که خود نوشته و قضایی که خود مجری آن هستید چشم فروبندید؟"

"

سال گذشته سازمان گزارشگران بدون مرز، از سازمان های بین المللی حمایت از روزنامه نگاران، در گزارشی نسبت به وضعیت روزنامه نگاران و وبلاگ نویسان در ایران ابراز نگرانی شدید کرد.

این سازمان در بیانیه خود آورده بود که"روزنامه نگاران بازداشتی در ایران از حقوق اولیه محروم هستند و به امکانات متعارف قضایی، از جمله وکیل مدافع، دسترسی ندارند و برخی از آنان، هفته ها را در زندان انفرادی گذرانده اند و یا در معرض آزار و بدرفتاری قرار گرفته اند."

گزارشگران بدون مرز در ادامه بیانیه خود، نهادهای امنیتی و اطلاعاتی جمهوری اسلامی را متهم کرده بود که با تحت فشار قرار دادن و تهدید روزنامه نگاران، در صدد است آنان را به همکاری با رژیم و خیانت به همکاران خود وادار سازد و می افزاید که شماری از روزنامه نگاران بازداشتی به دلیل فشار روانی، به افسردگی شدید مبتلا شده اند.

همچنین شماری از روزنامه نگاران ایرانی نیز از بیم بازداشت و زندان، ناگزیر از کشور خود گریخته اند.

کمیته حمایت از روزنامه نگاران، از سازمان های بین المللی مدافع روزنامه نگاران سراسر دنیا، نیز در گزارش های سالانه خود بارها به سرکوب شدید روزنامه نگاران در ایران اشاره کرده و این کشور را بعد از چین، بزرگترین زندان روزنامه نگاران خوانده است.

فرید زکریا، سردبیر نیوزویک در مقدمه خود بر گزارس سالانه ۲۰۰۹ این کمیته نوشت که حکومت ایران در سرکوب ها و دادگاه های بعد از انتخابات عملا روزنامه نگاری را به یک جرم تبدیل کرد.

دیده‌بان حقوق بشر: دهها نفر بطور غیر قانونی در کرج زندانی هستند

یک گزارش تازه دیده‌بان حقوق بشر حاکیست ده‌ها تن از زندانیانی که در شهر کرج در ایران در حال گذراندن دوران محکومیت خود هستند، فقط به دلیل انجام اقداماتی که حق اساسی انسانی آنها بوده به زندان افتاده‌اند.

در این گزارشِ ۵۹ صفحه‌ای آمده، زندانیان سیاسی که در کرج دوران حبس خود را می‌گذرانند، شامل جمعی از مخالفان سیاسی، روزنامه‌نگاران، وبلاگ‌نویسان - یک وکیل و شماری از فعالان حقوق اقلیت‌های مذهبی و فعالان کارگری می‌شود.

دیده‌بان حقوق بشر می‌گوید این افراد با اتهاماتی مبهم که در مواردی به صورت گروهی علیه آنها مطرح شده، در زمینه‌ آنچه دستگاه قضایی ایران "تهدید امنیت ملی" می‌خواند، گناهکار شناخته شده و به زندان افتاده‌اند.

دیده‌بان حقوق بشر از مقام‌های ایران خواسته که کلیه زندانیان سیاسی را فوراً و بدون قید و شرط آزاد کنند.

جزییات بیشتر در گزارشی از جلال فرهنگ

این گزارش از برنامه چشم انداز بامدادی سه‌شنبه ۱۹ اوت برابر ۲۸ مرداد پخش شده است.

سلام
نبوت يعنى چى؟
چگونگى انتخاب انبياء00:00
تعريف نبى/ رسول / اولو العزم 3:11
نبى شدن حضرت مسيح ع /بنى اسرائيل 4:38
مراحل نبوت حضرت محمد ص
آيا ايشون از قبل انتخاب شدن؟الانعام19-الشعراء214-نور35-
08:49
عرفان حلقه/انرژى درمانى و شفا بخشى
15:45
چگونگى تشخيص حقانيت مكاتب 18:09
تعريف مسلمان/قدر مسلمانان در مقايسه با پيروان مكاتب ديگر-نمل39-40- 21:38
در اين مسير كتاب خواندن لازم نيست23:34
مراحل اتصال 24:22
درخواست از خدا 26:00
سرنوشت/مذهب در ايران 27:39
چگونگى درخواست ايمان 29:28
شفاى امام رضا-ع 30:12
مشكل پيروان دين/ايرانى ها /بقره78-
31:28
موضوع دعا/ سرنوشت 33:28
نفرين/ چشم زدن/طلسم 34:20
نفرين پيامبران / صاحب الامر37:00
شياطين و امر در عالم اول/
مثال از طلسم 38:12
آرشيو اطلاعات جن ها/كشتن آدم ها توسط جن ها/بقره102/هاروت و ماروت 40:10

عدالت در رابطه با قتل/تسخير جن 43:12

British lawmaker visits Iranian opposition hunger strikers in London

Source: Times series
MP Mike Freer visited Barnet’s Anglo-Iranian community while they go on hunger strike outside the US Embassy to try and protect their families from further attacks in Camp Ashraf, Iraq.

The Finchley and Golders Green conservative representative spent time speaking to the protestors - who set up a 24 hour vigil outside the Grosvenor Square embassy on Sunday, September 1.

Around 100 people took to the embassy after news 52 people were killed in Camp Ashraf, the temporary base for members of the People’s Mojahedin Organization of Iran (PMOI), the principal Iranian opposition movement.

The PMOI, which protests against Iran’s clerical regime, has accused Iraqi troops of carrying out the assault and taking seven of its members including six women hostage.

Many have gone on hunger strike to encourage the US and UK governments to take action and put pressure on the Iraqi government, to stop further attacks.

Hunger striker Fatima said: "I am delighted to see that my MP is concerned about the problems of his constituent and is doing all he can for the release of Camp Ashraf hostages.”

Foreign Office Minister, Alistair Burt, said: “I am appalled to hear of the violence at Camp Ashraf in Iraq, which we understand has resulted in the death of many camp residents. We condemn this utterly and our thoughts go out to the families of the victims.

“Our Embassy in Baghdad is in close contact with the United Nations Assistance Mission in Iraq, who are making an urgent assessment of the situation. We support their work and call on the Government of Iraq to assist the UN fully.

"The Government of Iraq must also do everything necessary to ensure the safety of the residents and care for survivors, and must conduct an urgent and transparent investigation into what took place, and ensure those responsible are brought to justice.”